Stoornissen in de zindelijkheid

Wanneer we spreken van stoornissen in de zindelijkheid heeft het betrekking op het uitscheiden van urine of ontlasting. Dit kan voor het eerst in de kindertijd of in de vroege volwassenheid worden vastgesteld.

Onder stoornissen in de zindelijkheid vallen de volgende stoornissen:

• Enuresis
• Encopresis

Enuresis staat voor het herhaaldelijk lozen van urine op ongepaste plaatsen. Hierbij wordt wellicht ten overvloede vermeld dat een baby/peuter en kleuter hiervan is uitgesloten. Er bestaat een minimumleeftijd die wordt gehanteerd (betrokkene is minimaal vier a vijf jaar), niet alleen in kalenderleeftijd, maar tevens in ontwikkelingsleeftijd (vergelijkbaar ontwikkelingsniveau van een vijfjarige). Encopresis staat voor het herhaaldelijk lozen van ontlasting op daarvoor onbestemde ongepaste plaatsen. De manier waarop beide stoornissen zich kunnen uitten kunnen van elkaar verschillen. Meestal komen bovengenoemde stoornissen apart van elkaar voor, maar het komt ook voor dat ze zich tegelijkertijd voordoen.

Kenmerkend voor enuresis is het herhaaldelijk lozen van urine op ongepaste plaatsen zoals in bed of in de kleding. Dit kan opzettelijk gebeuren, maar kan ook onopzettelijk voorkomen. Dit dient in ieder geval twee keer per week te gebeuren en houd tenminste aan voor een aaneengesloten periode van drie maanden. Om te kunnen spreken van enuresis is het tevens belangrijk dat het gedrag niet voortkomt uit de werking van de organen door middelengebruik bijvoorbeeld of een somatische aandoening (bijvoorbeeld diabetes, spina bifida of epilepsie).

Het kenmerk van encopresis is de uitscheiding van ontlasting op plaatsen waar dit niet gepast is (in bed, in de kleding of op de grond). De handeling gebeurt doorgaans ongewild, maar kan ook opzettelijk voorkomen. Om van encopresis te kunnen spreken moet het minimaal één keer per week voorkomen binnen een tijdsperiode van tenminste drie maanden. De kalenderleeftijd van de betrokkene moet minstens vier jaar zijn en de uitscheiding van ontlasting kan niet worden toegekend aan lichamelijke oorzaken of middelengebruik. Wanneer de uitscheiding van ontlasting onopzettelijk voorkomt kan dit te maken hebben met obstipatie. Dit kan door psychologische factoren ontstaan.

Wanneer kinderen encopresis hebben kunnen zij gevoelens van schaamte hebben en kunnen ze bepaalde gelegenheden zoals uit logeren gaan willen vermijden. Het kan het gevoel van eigenwaarde aantasten en leiden tot buitensluiten van door leeftijdsgenoten of door bestraffing van ouders/verzorgers. Het smeren met de ontlasting kan tevens opzettelijk als onopzettelijk gebeuren, omdat betrokkene de ontlasting uit schaamte wilt opruimen. Wanneer het uitscheiden van ontlasting duidelijk opzettelijk is kan er sprake zijn van een oppositionele-opstandige stoornis of een norm overschrijdende gedragsstoornis.

Heeft u naar aanleiding van bovenstaand verhaal een ervaring, die u anoniem wilt delen? Wacht dan niet langer en laat nu uw review achter, omdat zorg iets is voor én met elkaar!  

Herkent u zich in dit verhaal? Raadpleeg dan onze website en vindt hier de beste psychische hulpverlener, die u kan adviseren én ondersteunen bij uw hulpvraag.