Neurocognitieve stoornissen

Een cognitieve stoornis kan tijdelijk voorkomen, maar kan ook niet meer weggaan en daardoor blijvend zijn. Een voorbeeld van een neurocognitieve stoornis van tijdelijke aard kunnen bijvoorbeeld psychische problemen zijn zoals een depressie. Neurocognitieve stoornissen kunnen naast psychische oorzaken ook lichamelijke uitwerkingen hebben zoals bijvoorbeeld een ontregelde stofwisseling of een blaas- of longontsteking. Met name ouderen kunnen hier heel gevoelig voor zijn. Voorbeelden neurocognitieve stoornissen met een permanent karakter zijn bijvoorbeeld verschillende vormen van dementie, de ziekte van Korsakov en de gevolgen van ander niet aangeboren hersenletsel.

Onder de neurocognitieve stoornissen vallen de volgende stoornissen:

• Delirium
• Dementie

Een andere benaming voor neurocognitieve functies is ‘kennende functies’. Hiermee bedoelen we functies die te maken hebben met het verwerken van informatie en je in staat stellen tot leren. Bijvoorbeeld aandacht en concentratie, oriëntatie, waarnemen, denken, inprenten, herinneren, plannen maken, problemen oplossen, handelen, vaardigheden, het nemen van initiatieven en inzicht in de eigen situatie. Een neurocognitieve stoornis is een stoornis in een of meer cognitieve functies. Dit kan problemen opleveren met het geheugen, taal, gedrag en het oplossen van problemen. Neurocognitieve stoornissen komen geregeld samen voor.

Heeft u naar aanleiding van bovenstaand verhaal een ervaring, die u anoniem wilt delen? Wacht dan niet langer en laat nu uw review achter, omdat zorg iets is voor én met elkaar!  

Herkent u zich in dit verhaal? Raadpleeg dan onze website en vindt hier de beste psychische hulpverlener, die u kan adviseren én ondersteunen bij uw hulpvraag.