Neurobiologische ontwikkelingsstoornissen

Bij neurobiologische ontwikkelingsstoornissen gaat het om problemen in de ontwikkeling van de hersenen, waarbij een afwijking in de hersenen een rol speelt. Neurobiologische ontwikkelingsstoornissen ontstaan vaak vroeg in de kindertijd en worden gekenmerkt door ontwikkelingsachterstanden, welke beperkingen kunnen veroorzaken in het persoonlijk en sociaal functioneren. Neurobiologische ontwikkelingsachterstanden ontstaan vaak al vroeg in de kindertijd, maar kunnen tot ver in de volwassenheid voortduren.

Onder de neurobiologische ontwikkelingsstoornissen vallen de volgende stoornissen:

• Verstandelijke beperking
• Taalstoornis
• Spraakklankstoornis
• Stoornis in de spraakvloeiendheid ontstaan in de kindertijd (ontwikkelingsstotteren)
• Sociale (pragmatische) communicatiestoornis
• Ongespecificeerde communicatiestoornis
• Autismespectrumstoornis
• Aandachtsdeficiëntie-/ hyperactiviteitsstoornis
• Andere gespecificeerde aandachtsdeficientie-/ hyperactiviteitsstoornis
• Specifieke leerstoornis
• Coördinatieontwikkelingsstoornis
• Stereotype-bewegingsstoornis
• Ticstoornissen

De meest voorkomende stoornissen uit bovengenoemde opsomming zijn de verstandelijke beperking, de autismespectrumstoornis, Aandachtsdeficiëntie-/ hyperactiviteitsstoornis en de ticstoornissen.

Bij een verstandelijke beperking is sprake van een laag IQ. Onderstaand de indicaties uitgedrukt in cijfers, van een diep verstandelijke beperking tot zwakbegaafdheid.

• zwakbegaafd: IQ 70/75-85/90;  

• lichte verstandelijke beperking: IQ 50/55-70; 

• matige verstandelijke beperking: IQ 35/40-50/55; 

• ernstige verstandelijke beperking: IQ 20/25-35/40;  

• diepe verstandelijke beperking: IQ lager dan 20/25.

Bij een autismespectrum stoornis kan er sprake zijn van een abnormale manier van sociaal contact maken met anderen. Dit kan zich uitten in een afwijkende gespreksinteractie en afwijkingen in het sociaal-emotioneel functioneren. Het aangaan en onderhouden van sociale relaties kan moeizaam zijn. Betrokkenen met een dergelijke stoornis kunnen hun interesses, emoties of affectie verminderd delen. Betrokkenen tonen vaak abnormaal gedrag bij het maken van oogcontact en lichaamstaal.

Betrokkenen waarbij er sprake is van een Aandachtsdeficiëntie-/ hyperactiviteitsstoornis kunnen erg ongeorganiseerd, onrustig en chaotisch zijn.

Ticstoornissen kenmerken zich doordat betrokkenen onopzettelijke, herhaalde motorische bewegingen of verbale uitingen tonen.

Heeft u naar aanleiding van bovenstaand verhaal een ervaring, die u anoniem wilt delen? Wacht dan niet langer en laat nu uw review achter, omdat zorg iets is voor én met elkaar!  

Herkent u zich in dit verhaal? Raadpleeg dan onze website en vindt hier de beste psychische hulpverlener, die u kan adviseren én ondersteunen bij uw hulpvraag.