Dissociatieve stoornissen
TerugDissociatie (je afzonderen) is een overlevingsmechanisme dat kan worden toegepast wanneer betrokkene extreme angst ervaart. Dit hoeft niet direct te leiden tot een dissociatieve stoornis. Een dissociatieve stoornis kan echter ontstaan, wanneer betrokkene een zeer traumatische ervaring doormaakt zoals seksueel misbruik, mishandeling of een groot verlies meemaakt. |
Onder de Dissociatieve stoornissen vallen de volgende stoornissen en kenmerken:
- Dissociatieve identiteitsstoornis
- Dissociatieve amnesie
- Depersonalisatie-/derealisatiestoornis
Wanneer iemand lijdt aan een dissociatieve stoornis treedt er veelvuldig (voor een langere periode) een overlevingsmechanisme op bij extreme angst. Normaliter reageert iemand met een vecht of vlucht reactie op angst. Wanneer dit niet lukt kan er door betrokkene gereageerd worden door te verlammen of door onderwerping bij extreme angst. Bij een dissociatieve stoornis onttrekt de betrokkene zich aan de realiteit van dat moment. Dit gebeurt doordat betrokkene een deel van de ervaring buiten het bewustzijn houdt.
Bij een dissociatieve stoornis worden gedachten, herinneringen, belevenissen of ervaringen buiten het bewustzijn geplaatst. Deze kunnen ook tijdelijk niet oproepbaar of onsamenhangend zijn en herinneringen aan gebeurtenissen kunnen tijdelijk vervormd zijn.
Heeft u naar aanleiding van bovenstaand verhaal een ervaring, die u anoniem wilt delen? Wacht dan niet langer en laat nu uw review achter, omdat zorg iets is voor én met elkaar!
Herkent u zich in dit verhaal? Raadpleeg dan onze website en vindt hier de beste psychische hulpverlener, die u kan adviseren én ondersteunen bij uw hulpvraag.
De psycholoog die mij behandelde was een rustige man die goed kon luisteren maar ook duidelijk kon vertellen hoe hij de situatie zag. Hierbij hield hij rekening met mijn behoeften en gevoelens. Hierdoor voelde ik mij gehoord en begrepen en kon ik stukje bij beetje de muur die ik om mij heen had afbreken en aan mijzelf gaan werken.