Dissociatieve stoornissen
TerugDissociatie (je afzonderen) is een overlevingsmechanisme dat kan worden toegepast wanneer betrokkene extreme angst ervaart. Dit hoeft niet direct te leiden tot een dissociatieve stoornis. Een dissociatieve stoornis kan echter ontstaan, wanneer betrokkene een zeer traumatische ervaring doormaakt zoals seksueel misbruik, mishandeling of een groot verlies meemaakt. |
Onder de Dissociatieve stoornissen vallen de volgende stoornissen en kenmerken:
- Dissociatieve identiteitsstoornis
- Dissociatieve amnesie
- Depersonalisatie-/derealisatiestoornis
Wanneer iemand lijdt aan een dissociatieve stoornis treedt er veelvuldig (voor een langere periode) een overlevingsmechanisme op bij extreme angst. Normaliter reageert iemand met een vecht of vlucht reactie op angst. Wanneer dit niet lukt kan er door betrokkene gereageerd worden door te verlammen of door onderwerping bij extreme angst. Bij een dissociatieve stoornis onttrekt de betrokkene zich aan de realiteit van dat moment. Dit gebeurt doordat betrokkene een deel van de ervaring buiten het bewustzijn houdt.
Bij een dissociatieve stoornis worden gedachten, herinneringen, belevenissen of ervaringen buiten het bewustzijn geplaatst. Deze kunnen ook tijdelijk niet oproepbaar of onsamenhangend zijn en herinneringen aan gebeurtenissen kunnen tijdelijk vervormd zijn.
Heeft u naar aanleiding van bovenstaand verhaal een ervaring, die u anoniem wilt delen? Wacht dan niet langer en laat nu uw review achter, omdat zorg iets is voor én met elkaar!
Herkent u zich in dit verhaal? Raadpleeg dan onze website en vindt hier de beste psychische hulpverlener, die u kan adviseren én ondersteunen bij uw hulpvraag.
Tijdens de behandel periode heb ik altijd het gevoel gehad dat er echt naar mij geluisterd en gekeken werd.
Ook was er altijd een ongedwongen sfeer en heb ik het gehele traject gevoeld dat er ruimte was voor alles wat ik wilde delen en nog moeilijk vond om te delen.
Ik heb onwijs veel aan de sessies gehad en ben een stuk rustiger geworden.